Δωρεάν Εγγραφή
[ultimatemember form_id="1649"]
Κάθε γονιός έχει βρεθεί αντιμέτωπος με το εξής: μια κοινωνική κατάσταση που το παιδί προτιμά να αποφύγει, δείχνοντας σημάδια δυσαρέσκειας και εκφράζοντας την απροθυμία του να συμμετάσχει. Είναι δύσκολο να ισορροπήσεις τις συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού με τις απαιτήσεις της περίστασης.
Άλλωστε, η ζωή συχνά απαιτεί από εμάς να συμμετέχουμε σε δραστηριότητες που μπορεί να μην επιθυμούμε, και η διδασκαλία αυτής της ισορροπίας είναι κρίσιμη. Ο ρόλος μας ως γονείς είναι να επικυρώνουμε τα συναισθήματά τους ενώ παράλληλα καθορίζουμε όρια, ώστε να αναπτυχθούν σε ολοκληρωμένους, αυτοδύναμους ανθρώπους. Πώς χειριζόμαστε αυτές τις στιγμές μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη συναισθηματική τους νοημοσύνη, την αυτοπεποίθηση και την εσωτερική τους κινητοποίηση.
Τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με διάφορες κοινωνικές εμπειρίες από μικρή ηλικία – μερικές τις απολαμβάνουν, ενώ άλλες τις αντιστέκονται. Είτε πρόκειται για την είσοδο σε ένα νέο σχολείο, μια οικογενειακή συγκέντρωση ή μια ομαδική δραστηριότητα, αυτές οι καταστάσεις είναι αναπόφευκτα μέρη της ζωής τους. Το πώς εμείς, ως γονείς, χειριζόμαστε την αντίστασή τους σε μη προτιμώμενες κοινωνικές καταστάσεις μπορεί να καθορίσει την πορεία της συναισθηματικής και κοινωνικής τους ανάπτυξης.
Οι γονείς πρέπει να αναγνωρίσουν ότι είναι φυσικό για τα παιδιά να έχουν αμφιβολίες, φόβους και άγχη για νέες ή μη αγαπημένες κοινωνικές καταστάσεις. Ο ρόλος σας δεν είναι να αγνοήσετε αυτά τα συναισθήματα, ελπίζοντας ότι θα εξαφανιστούν μαγικά.
Αντίθετα, πρέπει να τα αναγνωρίσετε, να τους δώσετε χώρο να υπάρξουν και στη συνέχεια να βοηθήσετε το παιδί σας να ξεπεράσει τη δυσφορία του. Αυτή η προσέγγιση δεν αφορά μόνο την ανακούφιση της στιγμής αλλά την οικοδόμηση σημαντικών συναισθηματικών δεξιοτήτων που θα τα συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή.
Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους να βοηθήσεις τα παιδιά να περάσουν από μη προτιμώμενες κοινωνικές καταστάσεις είναι να επιτύχεις ισορροπία μεταξύ της επικύρωσης των συναισθημάτων τους και του καθορισμού αναγκαίων ορίων. Αυτή η διπλή προσέγγιση αναγνωρίζει τα συναισθήματά τους, ενώ παράλληλα θέτει το πλαίσιο για να μάθουν και να αναλάβουν οικογενειακές ευθύνες και κοινωνικές υποχρεώσεις.
Το παιδί σας δεν θέλει να πάει σε μια οικογενειακή εκδήλωση. Μπορείτε να πείτε: “Καταλαβαίνω ότι νιώθεις άγχος για να πάμε. Είναι εντάξει να αισθάνεσαι έτσι.” Αυτή η απλή δήλωση επικυρώνει τα συναισθήματά του και δείχνει ότι το ακούτε και το καταλαβαίνετε. Το επόμενο βήμα είναι εξίσου σημαντικό. Μπορείτε να συνεχίσετε: “Ακόμα κι αν νιώθεις έτσι, είναι σημαντικό να πάμε γιατί η συμμετοχή σε οικογενειακές εκδηλώσεις είναι μια ευθύνη που όλοι μοιραζόμαστε.”
Αυτή η προσέγγιση διδάσκει στο παιδί τρία βασικά πράγματα:
Η αυτοπεποίθηση των παιδιών βασίζεται σημαντικά στην ανάπτυξη της αυτοεκτίμησης. Όταν το παιδί σας εμπιστεύεται τα συναισθήματά του και πιστεύει ότι αυτά είναι σημαντικά και ακούγονται, είναι πιο πιθανό να έχει την αυτοπεποίθηση να αντιμετωπίσει δύσκολες κοινωνικές καταστάσεις. Ένα βασικό στοιχείο για την καλλιέργεια αυτής της αυτοεκτίμησης είναι το πώς ανταποκρινόμαστε στα συναισθήματά τους.
Το παιδί σας αισθάνεται λυπημένο επειδή επιλέχθηκε τελευταίο σε ένα αθλητικό παιχνίδι και εκφράζει τη δυσαρέσκειά του. Μπορείτε να πείτε: “Σε πιστεύω.” Αυτή η φράση δείχνει ότι τα συναισθήματά του είναι πραγματικά και σημαντικά, χτίζοντας τη βάση για την αυτοπεποίθηση και την εσωτερική του ασφάλεια. Δείχνει στο παιδί ότι οι εμπειρίες του είναι έγκυρες και ότι μπορεί να εμπιστεύεται τα συναισθήματά του, το οποίο είναι θεμελιώδες για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης.
Είναι εύκολο, συχνά με τις καλύτερες προθέσεις, να απορρίψεις ή να υποβαθμίσεις τα συναισθήματα ενός παιδιού. Φράσεις όπως “Δεν είναι μεγάλο θέμα” ή “Μην είσαι ανόητος” μπορεί να φαίνονται καλοπροαίρετες, με σκοπό να ανεβάσουν το ηθικό τους. Ωστόσο, η απόρριψη των συναισθημάτων τους μπορεί να έχει μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες.
Όταν τα παιδιά ακούνε αυτές τις φράσεις, μπορεί να αρχίσουν να πιστεύουν ότι τα συναισθήματά τους δεν είναι έγκυρα ή σημαντικά. Με τον καιρό, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποσύνδεση μεταξύ των συναισθημάτων τους και της αυτοεκτίμησής τους. Μπορεί να αρχίσουν να αμφιβάλλουν για τα συναισθήματά τους, πιστεύοντας ότι οι άλλοι καταλαβαίνουν καλύτερα τα συναισθήματά τους από τους ίδιους. Αυτή η αποσύνδεση μπορεί να εμποδίσει τη συνολική συναισθηματική τους ανάπτυξη και αυτοπεποίθηση.
Αντί να αγνοείτε τα συναισθήματα ενός παιδιού για να το “ανυψώσετε”, η ενίσχυση της πραγματικότητας των συναισθημάτων του μπορεί να οδηγήσει σε πιο υγιείς συναισθηματικές αντιδρασεις και αυτοαποδοχή.
Το παιδί σας φοβάται να ξεκινήσει ένα νέο σχολείο και δείχνει σημάδια άγχους. Μπορείτε να πείτε: “Είναι φυσιολογικό να φοβάσαι για καινούργια πράγματα.” Αυτή η απάντηση επικυρώνει τα συναισθήματά του και του δείχνει ότι αυτά τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και κοινά σε άλλους.
Μια άλλη βασική στρατηγική είναι η επιβράβευση της συναισθηματικής ανάπτυξης αντί της εξάρτησης από υλικές επιβραβεύσεις. Αυτή η προσέγγιση εστιάζει στην ανάπτυξη της εσωτερικής κινητοποίησης. Είναι σύνηθες για τους γονείς να προσφέρουν επιπλέον χρόνο στην οθόνη, παιχνίδια ή άλλες επιβραβεύσεις για καλή συμπεριφορά. Αν και αυτές οι επιβραβεύσεις μπορεί να είναι αποτελεσματικές βραχυπρόθεσμα, μπορεί μερικές φορές να υπονομεύουν την αξία της συναισθηματικής ανάπτυξης που βιώνει το παιδί σας.
Αντί αυτού, η αναγνώριση στιγμών θάρρους, ανθεκτικότητας και συναισθηματικής νοημοσύνης μπορεί να ενισχύσει την εσωτερική κινητοποίηση. Όταν το παιδί ξεπεράσει μια δύσκολη κοινωνική κατάσταση, αναγνωρίστε την προσπάθειά του και την αφοσίωσή του.
Η πλοήγηση σε κοινωνικές καταστάσεις που τα παιδιά μπορεί να μην προτιμούν είναι σίγουρα πρόκληση, αλλά είναι επίσης μια ευκαιρία για τεράστια ανάπτυξη – τόσο για το παιδί όσο και για τον γονέα. Με την επικύρωση των συναισθημάτων, τη θέσπιση κατάλληλων ορίων, την ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, την αποφυγή της απόρριψης των συναισθημάτων και την επιβράβευση της συναισθηματικής ανάπτυξης αντί για υλικές επιβραβεύσεις, οι γονείς μπορούν να καθοδηγήσουν τα παιδιά τους σε αυτές τις καταστάσεις πιο αποτελεσματικά.
Θυμηθείτε, αυτές οι στρατηγικές δεν αποσκοπούν στο να εξαφανίσουν τη δυσφορία, αλλά στο να διδάξουν στα παιδιά μας πώς να την πλοηγούνται και να την διαχειρίζονται. Είναι για την οικοδόμηση ισχυρών συναισθηματικών βάσεων που θα τα συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή.
Κάνε εγγραφή και θα έχεις πρόσβαση σε δωρεάν υλικό, προτάσεις και περισσότερο περιεχόμενο κάθε εβδομάδα!