Πώς να κάνεις το παιδί σου να μιλήσει: 8 Απλοί Κανόνες που Κάνουν Θαύματα

Οι γονείς συχνά αναρωτιούνται πώς να ανοίξουν την κουβέντα με το παιδί τους, ιδιαίτερα μετά από μια μακρά σχολική μέρα. Κάθε προσπάθεια για συζήτηση μπορεί να καταλήξει σε μονολεκτικές απαντήσεις, κι αυτό μπορεί να είναι απογοητευτικό.

Τι συμβαίνει όμως όταν το παιδί μας αποφεύγει να μιλήσει; Ίσως, αντί να περιμένουμε άμεσες και εκτενείς απαντήσεις, πρέπει να αλλάξουμε τη δική μας προσέγγιση. Ας δούμε πώς με μερικές μικρές, αλλά ουσιαστικές αλλαγές μπορούμε να ανοίξουμε τον δρόμο για μια πιο ουσιαστική επικοινωνία με τα παιδιά μας.

Μια μητέρα αποκαλύπτει τις 8 απλούς κανόνες που έφτιαξαν την επικοινωνία με την κόρη της!

Η πιο απογοητευμένη μαμά των τελευταίων ημερών είναι η μαμά της Ζωής.

Αλλά σήμερα, η μαμά της Ζωής μοιράστηκε τους 8 κανόνες της για το πώς να κάνεις ένα παιδί να μιλήσει για την ημέρα του. Αυτοί οι κανόνες είναι απόλυτα απαραίτητοι για γονείς, εκπαιδευτικούς, και ψυχολόγους που θέλουν να χτίσουν ουσιαστική επικοινωνία με τα παιδιά τους.

Όμως τους κανόνες αυτούς η Ζωή, πέρα από την δική της προσπάθεια, δεν τους έμαθε χωρίς βοήθεια! Μέσα από το σεμινάριο της ενεργητικής ακρόασης του Kidnest, πήρε έναν οδηγό και μια κατεύθυνση για να ενισχύσει σημαντικά τη σχέση με το παιδί της!

Ας δούμε τους κανόνες:

Κανόνας #1: Κάνε συγκεκριμένες ερωτήσεις

Η μαμά της Ζωής μας θυμίζει ότι αυτό που ενδιαφέρει τα παιδιά δεν είναι το αν απαντάνε μονολεκτικά.

Στην πραγματικότητα, τους ενδιαφέρει να νιώσουν ότι καταλαβαίνεις την καθημερινότητά τους. Γιατί τα παιδιά αισθάνονται συνήθως πως οι ερωτήσεις που τους κάνουμε είναι πολύ γενικές ή μεγάλες. Όταν ρωτάς “Πώς ήταν η μέρα σου;” στην ουσία πετάς μια γροθιά στον αέρα. Γιατί να απαντήσουν κάτι πέρα από ένα “καλά”; Το θέμα είναι να ρωτάς κάτι συγκεκριμένο: “Με ποιον κάθισες στο λεωφορείο σήμερα;” ή “Ποιο παιχνίδι έπαιξες στο διάλειμμα;”. Το παιδί παγώνει όταν το ρωτάς κάτι αχανές. Πες το σαν να ψάχνεις την απάντηση μέσα από μια κλειδαρότρυπα.

Πρέπει να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι οι λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά.

Κανόνας #2: Μην κάνεις πάρα πολλές ερωτήσεις μαζεμένες

Οι περισσότεροι που προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά νομίζουν ότι όσο περισσότερες ερωτήσεις κάνουν, τόσο καλύτερα.

Όμως το αντίθετο ισχύει. Αν βάλεις στο μυαλό του παιδιού ένα καταιγισμό από ερωτήσεις, το πιθανότερο είναι ότι θα κλειστεί περισσότερο. Ο λόγος είναι ότι τα παιδιά χρειάζονται χώρο και χρόνο για να επεξεργαστούν την ημέρα τους. Έτσι, αντί να ρωτάς πέντε πράγματα αμέσως μόλις μπουν στο σπίτι, καλύτερα να περιμένεις να χαλαρώσουν. Μπορείς να πεις κάτι πιο ουδέτερο: “Είναι ωραίο που είσαι σπίτι. Όταν είσαι έτοιμος, θα ήθελα να μάθω για τη μέρα σου.”

Μην πέσεις στην παγίδα των πολλών ερωτήσεων.

Κανόνας #3: Η αντανάκλαση των συναισθημάτων τους

Χρειάζεται καιρός για να μάθουν οι άνθρωποι αυτόν τον κανόνα.

Η επιτυχία στην επικοινωνία δεν έχει να κάνει με το πόσο τέλεια ρωτάς κάτι. Αντίθετα, αφορά στο να αντανακλάς αυτό που το παιδί νιώθει. Κάτι σαν καθρέφτης. Όταν το παιδί σου λέει κάτι, μην απλά το αφήνεις να περάσει. Δείξε ότι το άκουσες: “Ακούω ότι σήμερα είχες μια δύσκολη στιγμή.” ή “Φαίνεται ότι είσαι αρκετά ενθουσιασμένος με αυτό που έγινε στο διάλειμμα.”

Πρέπει να εξασκήσεις αυτήν την τεχνική ξανά και ξανά μέχρι να δεις ότι το παιδί σου αρχίζει να μιλάει πιο εύκολα.

Κανόνας #4: Κάνε τις ερωτήσεις την κατάλληλη στιγμή

Αυτός είναι ο αγαπημένος μου κανόνας.

Είτε είσαι γονιός, δάσκαλος, είτε ψυχολόγος, αυτός ο κανόνας ισχύει. Πρέπει να περιμένεις την κατάλληλη στιγμή για να κάνεις την ερώτηση. Η ώρα που το παιδί επιστρέφει από το σχολείο δεν είναι πάντα η καλύτερη για να ξεκινήσεις κουβέντα. Άφησέ το να χαλαρώσει, να φάει, να κάνει κάτι δικό του, και μετά ξεκίνησε τη συζήτηση. Ίσως τότε η κουβέντα θα ρέει πιο φυσικά και όχι σαν ανάκριση.

Αυτό συνήθως κάνει όλη τη διαφορά.

Κανόνας #5: Μίλα ενώ κάνετε κάτι μαζί

Αυτό είναι αλήθεια για πολλά πράγματα στη ζωή.

Ο στόχος σου δεν πρέπει να είναι να κάνεις την επικοινωνία επίσημη ή πολύ σοβαρή. Αντίθετα, δοκίμασε να μιλήσεις στο παιδί ενώ κάνετε κάτι μαζί: ενώ παίζετε, ενώ μαγειρεύετε, ενώ ζωγραφίζετε. Όταν υπάρχει μια άλλη δραστηριότητα, η πίεση για τη συνομιλία μειώνεται και τα παιδιά είναι πιο πρόθυμα να ανοίξουν.

Τότε, και μόνο τότε, θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις πραγματικά το τι συμβαίνει στη ζωή τους.

Κανόνας #6: Να δείχνεις ότι ακούς πραγματικά

Τα παιδιά δεν μιλάνε όταν νιώθουν ότι δεν τα ακούς.

Κι αυτό είναι απόλυτα λογικό. Όταν ρωτάς κάτι και κοιτάς το κινητό σου, ή κάνεις άλλες δουλειές, πώς να σου απαντήσουν; Πρέπει να δείξεις ότι είσαι εκεί, παρών, χωρίς περισπασμούς. Κλείσε το τηλέφωνο, κοίτα τους στα μάτια, και άκου. Μην τους διακόπτεις. Όταν το παιδί αισθανθεί ότι είσαι εκεί για να το ακούσεις χωρίς να το πιέζεις, τότε θα αρχίσει να ανοίγεται.

Η επικοινωνία είναι σαν το φύτεμα ενός δέντρου. Θέλει φροντίδα και χρόνο.

Κανόνας #7: Δημιούργησε ιεροτελεστίες και προσδοκίες

Κάποια παιδιά δυσκολεύονται να μιλήσουν γιατί δεν ξέρουν πώς να εκφράσουν την ημέρα τους με λέξεις.

Βοήθησέ τα να το κάνουν πιο εύκολο. Φτιάξτε μια καθημερινή ιεροτελεστία, όπως να λέτε το καλύτερο και το χειρότερο μέρος της ημέρας σας. Αυτό δίνει στα παιδιά μια κατεύθυνση και τα βοηθά να σκέφτονται πιο οργανωμένα. Αν ξέρουν ότι στο δείπνο θα μοιραστούν τα “ρόδα” και τα “αγκάθια” της ημέρας, τότε θα είναι έτοιμα να το κάνουν.

Αυτός ο μικρός ρυθμός μπορεί να κάνει θαύματα.

Κανόνας #8: Αναγνώρισε τα συναισθήματά τους

Τα παιδιά, όπως και οι μεγάλοι, χρειάζονται επιβεβαίωση των συναισθημάτων τους.

Η Ζωή συχνά κατέληγε στο δωμάτιό της όταν η μαμά της υποβάθμιζε τα συναισθήματά της. Της έλεγε “μην ανησυχείς” ή “δεν είναι μεγάλο θέμα”. Αυτά τα λόγια δεν βοηθάνε, κάνουν τα παιδιά να νιώθουν ότι τα συναισθήματά τους είναι ασήμαντα. Αντί να λες “δεν πειράζει”, δοκίμασε να πεις “καταλαβαίνω ότι νιώθεις ανήσυχη, και αυτό είναι φυσιολογικό”. Τα παιδιά χρειάζονται αυτή την επιβεβαίωση για να νιώσουν ασφαλή να μοιραστούν περισσότερα.

Κάνοντας αυτές τις μικρές αλλαγές, θα δεις σιγά σιγά ότι το παιδί σου αρχίζει να μιλάει περισσότερο.

Κλείνοντας: μικρές αλλαγές, μεγάλες διαφορές

Η μαμά της Ζωής έκανε αυτές τις μικρές αλλαγές και βρήκε τρόπους να επικοινωνήσει καλύτερα με την κόρη της. Δεν λειτούργησαν όλα με τη μία, αλλά με τον καιρό, κατάφερε να φέρει τις συνομιλίες τους σε ένα βαθύτερο επίπεδο.

Και εσύ μπορείς να το κάνεις. Η επικοινωνία με τα παιδιά δεν είναι πάντα εύκολη, αλλά με υπομονή, θα δεις σιγά σιγά τη διαφορά.

Ενεργητική ακρόαση: Η τέχνη του να ακούς και να σε ακούνε τα παιδιά!

Παρακολούθησε άμεσα